இறப்பின் பயம் தெரியுதிங்கே எல்லோர் முகத்திலும்.......

பாடல் ஒன்று எழுதச் சொல்லி

காற்றுக் கேட்குது ஆனால்

பாழும் மனது வார்த்தை வரும்

வழியைப் பூட்டுது

வயல் வெளியில் தென்றலோடு

சேர்ந்து நடக்கையில் தடை

வரம்பு மீறிப் பாய்ந்துவருது

கவிதை அருவியே

அடிக்கும் தொலைபேசிதனை

எடுக்கப் போகையில் மனதில்

இடிஇடித்து கொள்கிறதே

எதிர் முனையில் யார்?

தெருவில் நின்ற மனிதனவன்

உற்றுப் பார்த்ததால் அந்த

இரவு முழுதும் பகலாய்ப்போச்சே

என்ன கொடுமை சார்

செய்தி சொல்லும் TV தனை

உரத்துக் கேட்கையில் சில

சொற்கள் வந்தால் பதறியடித்து

குறைக்க வேண்டும் நாம்

மனம் விட்டு சிரிச்சுப்

பல வருசமாகுது சொந்த

சனம் மறந்து போனவர்கள்

தொகையும் கூடுது

இறப்பின் பயம் தெரியுதிங்கே

எல்லோர் முகத்திலும் இன்னும்

எத்தனைகாலம் இப்படி நாமும்

வாழப் போகிறோம்

த.ஜீவராஜ்

இந்த தகவல்கள் உங்களுக்கு பயனுள்ளதாக இருந்தால் சமூக தளங்களில் பகிர்ந்து உங்கள் நண்பர்களுக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள்....