என் கல்விக்கூடங்கள் -1, தம்பலகாமம்..

பாடசாலை நாட்கள் பற்றிய நினைவுகள் எப்போதுமே சுவாரஸ்யமானவை, திரும்பிப்பார்க்கையில் எப்போதுமே உற்சாகம் தருபவை. எனது ஆரம்பப் பாடசாலை தம்பலகாமம் சாரதா வித்தியாலயம் என்றாலும் அதற்கு முன்பே பாடசாலைக்கும் எனக்குமான உறவு ஆரம்பித்திருந்தது. இது எல்லா வாத்தியார்களின் பிள்ளைகளுக்கும் வாய்த்திருக்கும் என நினைக்கிறேன். அப்படி அப்பாவுடன் நான் சென்றபாடசாலைகள் பாலம்போட்டாறு சித்திவிநாயகர், முன்மாதிரித்திடல்அ.த.க பாடசாலை என்பனவாகும். 

எனது முதலாம் ஆண்டு சாரதா வித்தியாலயத்தில் ஆரம்பமானது. அழுது, அடம்பிடித்து ஆரம்பித்து வைக்கவேண்டிய அவசியம் ஏதும் இருக்கவில்லை. ஏனெனில் பாடசாலை எனக்கொன்றும் புதிதல்லவே. இருவருடக் கல்விக்குப் பின்னர் தம்பலகாமம் மகாவித்தியாலயத்துக்கு மாறினேன்.

(சாரதா வித்தியாலயத்தில் இருந்து பார்க்கையில் தெரியும் ஆதிகோணேஸ்வரர் ஆலயக்கோபுரம்.)

ஆண்டு இரண்டில் இருந்து 8ம் ஆண்டுவரை மகாவிததியாலயத்தில் கல்விகற்றேன். படிப்பு, விளையாட்டு, கலைவிழாக்கள் என்று கழிந்த சந்தோசகாலங்களுக்கு 1985 ஆவணி,1987 என அடுத்தடுத்து வந்த இரு இடப்பெயர்வுகள் முற்றுப்புள்ளி வைத்தது. அதிலிருந்து 1990ம் ஆண்டுவரை இடப்பெயர்ந்த இடங்களிலிருந்த பாடசாலைகளில் எல்லாம் இடைக்கிடை படித்ததாக ஞாபகம்.

1990இல் மீண்டும் ஊர்திரும்பியபோது, சொந்த ஊரில் 6000 பேரைக்கொண்டு அமைக்கப்பட்ட அகதிமுகாமாக மகாவித்தியாலயம் மாறியது வாழ்வில் மறக்கமுடியாத கொடுமை. சொந்த ஊரில் படித்த பாடசாலையில் பொலித்தீன் பைகளுடன் சீனி, அரிசி, பருப்புக்காக வரிசையில் நின்ற ஞாபகங்கள் வந்து போகிறது. வாழ்வின் மிகமோசமான காலப்பகுதி அது. அப்போது தற்காலிகமாக ஆதிகோணேஸ்வரர் ஆலயத்திலுள்ள வாகைமரத்தின் கீழ் எங்கள் படிப்புக்கள் தொடர்ந்தது. இரண்டு வருடங்கள் அந்த முகாம் இயங்கியது அந்த நாட்கள் மிகக் கொடுமையானவை. வரும் நாட்களில் ஆறுதலாக மீளும் நினைவுகளை எழுத்துருவாக்கலாம் என்றிருக்கிறேன்.

தம்பலகாமத்தில் நான் படித்த இருபாடசாலைகளையும் விட ஒருமுக்கியமான பாடசாலை அது அதிபர், ஆசிரியர் இல்லாது வாழ்க்கை அனுபவங்களைப் பாடமாகச் சொல்லித்தந்த வயல்வெளிகள்.

எங்களது நேரங்களைப் பகுதிநேர வகுப்புக்கள் ஆக்கிரமிக்காத காலம். பாடசாலை முடிந்த்தும் வயல் வேலைக்குப் போன பொன்னான நேரங்கள், வயல் என்றால் என் படங்களில் நீங்கள் பார்ப்பதல்ல ஊருக்கு வெளியே பார்க்கும் திசையெல்லாம் பச்சைப்பசேலென வியாபித்திருக்கும் பெரியதொரு வெளி. அங்குதான் தனிமையில் நான் வாசித்த, கண்ட, கேட்டவையாவற்றையும் எனக்குள்ளே அசைபோடப்பழகிக்கொண்டேன். இயற்கையை ரசிக்கப்பழகியதும் பின் அதனோடு ஒன்றித்துப்போனதும் இங்குதான் நிகழ்ந்தது.

த.ஜீவராஜ்
2009

இந்த தகவல்கள் உங்களுக்கு பயனுள்ளதாக இருந்தால் சமூக தளங்களில் பகிர்ந்து உங்கள் நண்பர்களுக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள்....