இது இறுதி அழைப்பு

உன்நினைவலைகள்
ஒன்றோடொன்று
உரசிக்கொண்டதில்
என் நெஞ்சுக்குள்
தீப்பிடித்துக்கொண்டது

எதற்காகவோ வந்த
இனக்கலவரத்தில்
எரிந்துபோன எங்கள் வீடுபோல்
இப்போதெல்லாம் என்
இதயவறைச் சுவர்கள்
கரியவறைகளாகவே
காட்சியளிக்கின்றன

அன்பே உன் கண்களென்ன
அமெரிக்காவின் ஆயுதக்கப்பலா?
ஒரு நொடி நீ
உற்றுப்பார்த்ததில்
ஓராயிரம் ஏவுகணைகள்
என் இதயத்தில்

கொஞ்சும் மொழியும்
குழிவிழும் கன்னத்தோடு வரும்
குறுநகையும் உன்
குங்கும இதழ்களில் இருந்து
இடம் பெயர்கையில் நான்
என்னையறியாமலேயே
அனைத்திலும் இருந்து அன்னியப்பட்டு
'அகதி'யாய்ப் போகிறேன்

உன் ஒவ்வொரு அசைவுகளுமெனை
உருக்குலைய வைக்கின்றன இந்த
கொடுமை தாங்காதுதானே
கோயிலுக்குள் தஞ்சமானேன் அங்கும் நீ
குண்டெறிவாய் எனநான்
கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்கவில்லை
இப்போதுபார் என்
இதயத்துக் கூரைபிளந்து
உள்ளுக்குள் குற்றுயிராய்
உன்னைப்பற்றிய நினைவுகள்


என்னுள்ளத்தைப்
பொறுத்தமட்டில்
வனிதையே – நீ
வந்தேறு குடிதான் - நான்
இலங்கைத் தமிழர் போல்
இங்கேயே இருந்தவன்
என்னபயனின்று
நீ – ஆளும் அரசி
நான் அனாதரவான அடிமை

சுயநிர்ணய உரிமைகொடு
அல்லதென்னைச்
சும்மாவாவது இருக்கவிடு

இல்லையெனில்

இறுதியாய்க் கேட்கிறேன்
புறப்பட்டுவா - இருவருமோர்
புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தம் செய்வோம்
இல்லறமெனும் இறமைக்குள்

த.ஜீவராஜ்

இந்த தகவல்கள் உங்களுக்கு பயனுள்ளதாக இருந்தால் சமூக தளங்களில் பகிர்ந்து உங்கள் நண்பர்களுக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள்....