மீளும் நினைவுகள்

எப்போதும் போலவே
சந்திப்புக்கள் சத்தத்தோடும்
பிரிவுகள் மௌனத்தோடும்
அரங்கேறிப்போனதன்றும்


யன்னலுக்கு வெளியே
யுத்தத்தின் கோரம்
பேரூந்துள் நம்மிடையே
உணர்வுகளில் ஈரம்

சொல்ல நினைத்தவைகள்
இதயத்தின் ஏதாவோர் மூலையில்
எழமுடியாத ஆழத்தில்
எப்படியோ சிக்கிக்கொள்ள
பொறுக்கியெடுத்த சில
வார்த்தைகளே போதுமாய் இருந்தது
அப்போதுநாம் பேசிக்கொள்ள

பேசுபொருட்களெல்லாம்
பெறப்பட்டவைகளாக
நம்மைப் பொறுத்தமட்டில்
பெறுமதியற்றவைகளாக இருக்க
பேசவேண்டிய வார்த்தைகள்
காற்றாகி கடைசியில் {பெரு} மூச்சாகி
பேச்சின் இடையிடையே வந்து போனது.

இறுதிவரை நம்
இதயத்துண்ர்வுகள் பற்றி
எச்சரிக்கையாகவே இருந்தோம்
விடைபெறும் வரை
விதி நம் ‘நா’ விற்கு
விலங்கிட்டிருந்தது

இப்போது கிடைத்தாலும்
ஏறிப்பார்க்கிறேன்
அந்த வழிப் பேரூந்தில்
மணமுறிவு பெற்ற நம்மை
மூன்றுமணிநேரம் ஒருமித்து
உட்காரவைத்த கர்வத்தோடு
உருக்குலையாமல் இருக்கும் அதன்
இருக்கைகளை ஒருதரம்………….

த.ஜீவராஜ்

இந்த தகவல்கள் உங்களுக்கு பயனுள்ளதாக இருந்தால் சமூக தளங்களில் பகிர்ந்து உங்கள் நண்பர்களுக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள்....